آلبوم عکس یک نابغه

آلبوم عکسش رو آورده تا به من نشون بده ؛ در کمد رو که باز میکنه 30 تا آلبوم میریزه بیرون . میخنده و میگه : البته این تا 7 سال پیش ، بقیه اش تویCD. با  لحنی تأسف بار و بغضی در گلویش می گه : که نمی دونم الان کجاست! تو دلم میگم خدا خیرش بده کسی رو که CD رو کشف کرد وگرنه من بدبخت مجبور بودم تمام این روز را با خود ایشان و عکس های خارق العاده ی ایشان تقسیم کنم!!!

آلبومشو که باز می کنه ، با عکسی که در روز اول تولدش در رختخواب  ازش انداخته اند ، شروع میشه و عکس بعدی زمانی است که طبق گفته ی خودش ، که از مادرش پرسیده ، اولین حرکت چرخشی او است که بنابر دقیقه ای که زیر عکس نوشته شده ، دو دقیقه بعد از عکس قبلی است ؛ عکس های بعدی هم طبق قانون به توان رساندن عدد 2 ، 4 دقیقه ی بعد ، 8 دقیقه بعد ، 16 دقیقه بعد ، 32 دقیقه بعد ، 1 ساعت و4 دقیقه ی بعد ، 2 ساعت و 8 دقیقه ی بعد و ... .

آه خدای من ، با یک حساب سر انگشتی ، به این نتیجه رسیدم که اگر دوست عزیزی CD را کشف نمی کرد ، من مجبور بودم فردا را هم با ایشان بگذرانم !

بعد از 5 ساعت و 48 دقیقه و 26 ثانیه ، بهش گفتم : عکسات خیلی قشنگه ؛ حالا میخوای بقیه اش باشه برای یه روز دیگه و از خودت بگی ؟

و بعد از اتمام حرفم خمیازه ای که 2 ساعت بود نگهش داشته بودم ، راه خروج پیدا کرد .

با چشمانی گرد سرش را از آلبوم بالا می آورد و میگوید : خسته شدی ؟

خنده ای مصنوعی زدم و گفتم : میخواستم اگر حرفی داری بگویی تا وقتی که من رفتم ، آه نکشی که چرا حرف مهمی که میخواستم بگویم را یادم رفت !

می گه : خیالت راحت ، حرفی ندارم و دوباره میره سراغ آلبوم و عکس بعدی را می آورد.

نمی دانم که چرا والدین ایشان فکر کردند کودکشان تنها کودکی است که میتواند انگشتش را بالا بگیرد و یا کودکشان فقط می تواند چشم هایش را ببندد و راه رود و بعد بیافتد زمین وبزند زیر گریه و یا حتی گاهی اوقات احساس کردم والدین ایشان فکر کرده اند  که کودکشان از روز های اول زندگی اش ژیمناستیک کار می کند ، زیرا عکس های این یکی آلبوم دیگر طبق قانون به توان رساندن عدد 2 پیش نرفته بلکه طبق هیچ قانونی پیش نرفته و عکس های این آلبوم را دقیقه ای گرفته اند که شامل عکس کودک در حالی که شصت پایش را گرفته ، در حالی که پایش را بالا آورده ، البته به خدمت دوستان عرض کنم تنها کمی پایش از سطح زمین فاصله دارد ، و از این قبیل عکس های تکراری و مسخره که فقط برای والدین و کودک نابغه شان لذت بخش است!

من که سرنوشت این طور برایم خواست که روزم را با عکس هایی از کودک نابغه ی این خانواده بگذرانم ؛ اما شما که راه فرار دارید زودتر بروید که اگر شما را هم ببیند ، مجبوریم از اول عکس ها را ببینیم!!!.